Werken aan lifeskills - Reisverslag uit Nairobi, Kenia van Roos Willigenburg - WaarBenJij.nu Werken aan lifeskills - Reisverslag uit Nairobi, Kenia van Roos Willigenburg - WaarBenJij.nu

Werken aan lifeskills

Door: Roos Willigenbug

Blijf op de hoogte en volg Roos

29 Mei 2017 | Kenia, Nairobi

Mambo!!

Zaterdag 27 mei
De dagen volgen elkaar snel op.. we zijn alweer aan het aftellen! En bij jullie is het inmiddels ook zomer begreep ik! Nou, hier is het 'winter'. De dagen worden meer bewolkt en regenachtig. Iedere dag is het een stukje kouder. Ik had al eerder wat willen berichten, maar 's avonds doe ik vooral mijn best om voor 10 uur in huis te zijn (wifi-vrije zone), omdat de security-honden anders al buiten zijn. Vorige week waren Elske en ik een beetje laat terug en zagen we de honden al buiten lopen. De 'nachtwacht' heeft ons aan zijn hand mee genomen naar het vrijwilligershuis. Zolang we bij hem bleven, zouden de honden niets doen:D. Vanochtend merkte ik dat de honden inderdaad overal lopen. Op de veranda had ik mijn Birkenstocks laten staan. Vanochtend kwam Elske een slipper tegen ergens anders op het terrein. De andere is nog steeds onvindbaar. Misschien in een hondenhok?

Zaterdag 28 mei
Naar de sportshop! We gaan donatiemateriaal uitzoeken voor de boys. Mensen, wat ben ik blij met jullie gegeven geldjes! Echt goede (buiten de categorie alles-kan-kapot) spullen hebben hier toch zeker dezelfde prijs als in Nederland. We gaan ons best doen om een deel van ons sponsorgeld om te zetten in materiaal en en het andere deel in basisvoedsel, zoals rijst en meel. We hebben een overzichtje gemaakt aan materiaal wat we de school willen doneren. De kasten met sportspullen hebben we schoongemaakt en opgeruimd. In deze kasten liggen de tennisrackets, ballen, enzo, maar ook de bordspellen, zoals dammen en schaken. We laten onze sporen achter, want Elske heeft zwart ducttape mee (wat een uitkomst!) en de meeste bordspellen zitten in een nieuw jasje met heel veel tape! Een aantal ballen hebben we als verloren beschouwd en vol trots aangestoken op de dump-place voor het vuilnis.

Sporten is hier populaire activiteit nummer 1. De jongens maak je het meest blij met voetballen! Elske en ik geven dagelijks lessen Psychical Education, waarmee met vaak meerdere klassen tegelijk het veld op gaan voor actieve spellen. Bij de klassen 1 en 2 blijkt het zaklopen een schot in de roos. We dachten dat het heel Nederlands was, maar de kinderen kenden het al. Van de keuken kregen we grote rijstzakken waar nu de kinderen in rondhoppen.
Als ik s' ochtends geen les heb, assisteer ik in de kleuterklas. Hier zitten twee kleuterklassen en een babyklas. Ruth (Duitse vrijwilligster) is hier dagelijks te vinden. Samen met de kinderen oefenen we met letters overtrekken, schrijven en er wordt veel gekleurd. De kinderen zijn erg aanhankelijk. In de pauzes merk ik dat vooral, dan zijn we op de binnenplaats met alle kinderen. De kleintjes willen niets liever dan opgetild en rondgezwaaid worden. Deze nurseryschool zit tijdelijk ook op het project, omdat hun schooltje in Kuwinda gebruikt wordt door mensen en hun spullen nav de brand in de slum.
In de Kuwinda slum zijn de huizen weer opgebouwd! Een metalen aaneenschakeling van huizen, waaromheen het dagelijks leven weer is opgestart. Soms ligt de situatie wat ingewikkeld. Zo zijn er minder huizen gebouwd dan ervoor waren, vanwege de grotere ruimte tussen de huizen. Dus niet alle mensen kunnen terug naar de plek waar ze woonden. Daarbij verschilt de huur, wat niet voor iedereen op te brengen is. De meeste meisjes zijn dan weer terug naar hun families, maar er zijn nog 5 meisjes op het project, 5 die we wakker moeten maken, aansporen om naar de kerk te gaan, hun kamer op te ruimen en de vloer te 'swipen'. Grote meisjes met wie we praten over omgang met elkaar in huis en omgang met jongens ..en kleine meisjes die we wakker houden in de kerk, maar die ook op je schoot in slaap vallen.

Afgelopen weekend zijn we weer in het St. Vincent Maisha Bora Centre geweest. Het weeshuis van sister Mary Jane. Er zijn momenteel 25 kinderen in het centrum. Om het schoolgeld voor de basisschool en middelbare school te kunnen betalen, is de sister voor elk kind op zoek naar een persoonlijke sponsor. Van de kinderen heb ik foto's gemaakt, zodat de sister deze op haar webpagina kan zetten. 's Avonds hebben we de kinderen geholpen om een persoonlijke boodschap te schrijven. Ze deden hun best om zich netjes voor te stellen en soms iets van hun achtergrond te vertellen.
Iets dergelijks hebben we deze week ook met de klassen 4,5,6 gedaan. Tijdens de Life-skill-lessen hebben in de tekenboekjes een levenslijn getekend waarop ze alle leuke en nare gebeurtenissen mochten aanhangen uit hun eigen leven. Deze opdracht was op verschillende manieren een uitdaging. Het is voor de kinderen vreemd om de vrije hand te hebben in hun opdracht. Er is geen goed of fout en geen duidelijk voorbeeld. Voor sommige kinderen was dat best verwarrend. Ik had mijn eigen 'storyline' als voorbeeld op bord geschreven en vond dezelfde gebeurtenissen even later ook in de schriftjes van kinderen. Tja.. dan heb je naast de cultuur en ook nog taalverschillen in de klas. Eenmaal duidelijk voor de meesten, leverden het boeiende tekeningen op. Kinderen namen gelukkig de ruimte om zowel leuke als verdrietige dingen uit hun leven op te schrijven en te tekenen. Sommige beveiligden hun papier angstvallig, zo persoonlijk werd de opdracht gevonden. Voor mij was het vooral geslaagd omdat zowel jonge als de oudere jongens zich in de opdracht konden vinden. Dat is soms even een uitdaging in een klas waarin de leeftijd uiteenlopen van 13-17.


Het verhaal van de tien shilling
De tien shilling is in geldwaarde niet het belangrijkste munstuk, maar misschien wel de meeste gebruikte. 10 shilling ofwel 10 cent. Je krijgt er een 1-persoons zakje oploskoffie voor, een balpen, een mandazi broodje, 2 zakjes limonadepoeder en bijna 1 ei.. die zijn namelijk 12 cent per stuk.
Verder is de tien shilling onderweg erg handig. Haltes voor de matatu bestaan niet. Als je er uit wil, geef je de 'conducteur' een seintje. Hij pakt een tien shillingmuntje en tikt ermee tegen de metalen binnenkant van de matatu. De driver hoort het geluid en stopt langs de weg. Krijg je geen contact met de conducteur, dan is de tien shilling voor jezelf ook erg handig.
Meer in algemeen gebruik is de tien shilling voor de beltegoedkaarten. Om een belbundel op je telefoon te zetten, koop je een kaartje, je krast de code en activeert daarmee je tegoed. En ja.. voor het krassen van het kaartje krijg je een tien shillingmuntje geleend:)

Geniet van het zonnige weer! En bedankt weer voor alle berichtjes.


  • 29 Mei 2017 - 18:40

    Roos Willigenburg:

    Zal de foto's de volgende keer rechtzetten!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kenia, Nairobi

Roos

Actief sinds 27 Maart 2017
Verslag gelezen: 456
Totaal aantal bezoekers 15524

Voorgaande reizen:

07 April 2017 - 23 Juni 2017

Nairobi - Bosco Boys

Landen bezocht: