2 weken in Kenia

Goedenavond lieve mensen, wat is er veel belangstelling voor mijn avonturen;) Over de week heb ik stukjes ervaringen opgeschreven, zodat ik jullie kan bijpraten!

Er is hier geen 2e Paasdag. Afgelopen maandag moest ik aan Nederland denken met de belijdenisdiensten waar verschillende lieve vriendinnen in Nederland voor stonden. Als protestantse is het leven in een Rooms-Katholieke omgeving soms best eigenaardig. Wij hadden 's middags sister Theodore op bezoek. (Ik ben er nog uit hoe ze echt heet). Een Koreaanse non, ze werkt in de slums en schiet graag foto's met haar iphone. We hebben foto's uitgewisseld en samen Amazing Grace gezongen onder begeleiding van sister Theodore op de haar mondharmonica!

Dinsdag 18 april
Vandaag is het regenseizoen echt begonnen. Na een paar flinke plensbuien in de avonden, bleef de regen aanhouden in de afgelopen nacht. Het gekletter op ons golfplaten dak was oorverdovend! Men wachtte hier al op de regen. Uitgerekend voor vandaag hebben Elske en ik een safari geregeld, juist omdat het droog bleef. Vanmorgen in alle vroegte belde de driver dat de dieren zich verschuilen met de regen.. we zouden niets zien, om 2 uur vanmiddag zijn we alsnog vertrokken.

Maar eerst over vanochtend.. Na het ontbijt hielpen we de meiden met het schoonmaken van hun huis. Verschillende bedden waren al netjes gemaakt! Na de schoonmaak hebben we een bezoekje gebracht aan het weeshuis van sister Mary Jane, een Kenyaanse non. Zij woont met 30 weeskinderen om de hoek en is iedere dag met de kinderen aanwezig bij de mis. Een bijzondere vrouw met een grote glimlach die graag haar kennis van Nederlandse begroetingen oefent. In het huis wonen zowel jongens als meisjes, die ons graag aan de hand meesjouwden voor een rondleiding. Vooral de meisjes kunnen het op den duur niet nalaten even aan ons haar te voelen. Een uur later vertrokken we met een heleboel vlechtjes in het haar. De meisjes verwonderen zich dat die niet blijven zitten.. het mzunguhaar is te zacht voor vlechtjes.
En dan de safari! Wat mooi! Met een chauffeur zijn we Nairobi National Park ingereden. Tegen zonsondergang zagen we de meeste dieren, zoals de krokodil, nijlpaard, neushoorn. Onderweg kwamen we kuddes zebra's, gazelles en antilopes tegen. Giraffen staan langs de weg en op de weg te keuvelen. Eenmaal richting de uitgang kwamen we onverwachts toch nog simba tegen.. de leeuw! Toch heel apart, een relaxende leeuw naast je auto.

Gisteren was er opeens geen zeep tijdens het schoonmaken in het meidenhuis. Alles wordt met water gesopt. Niemand weet waar de zeep is of wie het heeft. Toch heeft iedereen voor 2 weken zeep gekregen.. hm vreemd. Ik vermoed dat een deel naar huis in de slum is gebracht en het andere deel onder de stapels kleren ligt. Lekker ingewikkeld, want de meiden die het huis schoonmaken gebruiken daarvoor hun eigen zeep, een beetje sneu. Ik kan goed werken aan mijn wooncoachings-skills:D Vandaag toverde een van de schoonmaak-meisjes heel lief een stukje Sunlightzeep tevoorschijn. We kunnen weer soppen!

Vandaag donderdag 20-04 is een dag vol vreemde ervaringen.
Het is de begrafenis van een Bosco Boys jongen (19 jaar). Vorige week zondag kregen de leerlingen officieel vrij. De jongen was in de nacht van zondag op maandag in aanwezigheid van een groep straatjongens. Na aanleiding van een tasjesroof is, zijn de jongens op de vlucht geslagen voor de politie. De jongen is neergeschoten door de politie en overleden. De toedracht is niet geheel duidelijk. Er zijn veel gangs in de slum en ze zijn groot. Voor de veiligheid schiet de politie snel en willekeurig. De jongens bij Bosco Boys kunnen altijd terug naar hun omgeving, maar worden voorgehouden om weg te blijven bij gangs. Enkel er alleen bij zijn, is een groot risico. Vanochtend was er een requiemmis voor deze jongen. Hij werd vanuit Bosco Boys begraven.
Elkse en ik zijn meegeweest naar de begrafenis. De begraafplaats is een immens groot terrein met rode aarde en talloze kruizen. Begrafenissen duren lang en iedereen is welkom. De dood lijkt hier dicht bij het leven te staan. De gelegenheid wordt door straatverkopers gebruikt om bezoekers te verleiden voor het kopen van een ijsje, een CD of saucijsjes. Wat ook daadwerkelijk gebeurt. Opvallend zijn de bordaborda's waarop 3-4 mensen komen aanscheuren, muziek aan en een bloemenkrans wapperend achter zich aan. Ondertussen wordt de moeder ondersteunt door andere vrouwen. Tijdens het begraven komen de vrienden van de jongen aan. Men verdringt elkaar om het graf, het wordt bedolven met zand en bloemen. De jongens zijn luidruchtig, de meesten zijn onder invloed. Het tafereel oogt bizar. Het is het grootste cultuurverschil tot nu toe. De situatie is (gelukkig) ook voor hier heel ongewoon. Naast lijm dat gesnoven wordt, wordt er veel marihuana gerookt. Zo ook vandaag. Hopelijk geeft dit verdrietig overlijden andere (Bosco Boys) het besef dat verandering noodzakelijk is.

Indrukken wisselen elkaar af. Nieuwe verhalen liggen alweer klaar:) Een goed weekend.
Tatuanana!!